...Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη σκέψη της κι ένα ρουμπινί αστέρι άνθισε δίπλα της. Από το κέντρο της καρδιάς του, έστελνε ένα απαλό γλυκό φως, μοναδικό σ’ ολόκληρο τον Γαλαξία.
Η καρδιά της κτύπησε ακόμα πιο δυνατά. Πλησίασε το αστεράκι και το χάιδεψε. «Η μανούλα σου σε περιμένει» του είπε σιγά σαν να συνωμοτούσε. Ύστερα πήρε στα χεράκια της το ρουμπινί αστέρι με την απαλή λάμψη και τρέχοντας σαν αστραπή το άφησε στην κοιλίτσα της Σοφίας. Πότε πήγε, πότε γύρισε, κανείς δεν κατάλαβε..!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου